دندون رو جیگر می ذاریم عجالتاً به سلامتی آینده

این رو صرفاً می نگارم جهت ثبت در تاریخ که ده سال دیگه که داشتم تو یه شب سرد زمستونی در حالیکه بچه هام داشتند مشقاشونو می نوشتند(ها ها!) و گربه ام (شاید هم سگم، هنوز به توافق نرسیدم) جلوی پام خرخر می کرد (اگه سگ بود، فقط مهربانانه نظاره گر صحنه بود) جلوی شومینه از زیبایی آتیش و منظره بیرون از پنجره خونه شیشصد متریم، لذت می بردم، و اگه تا اون موقع این وبلاگ زنده بود و هوس کردم یه نگاهی به آرشیو ده سال پیشم بندازم، یادم بیاد که دو هفته اخیر رو دقیقآ مث سگ کار کردم و این چیزا همینطور مفتی مفتی بدست نیومده...